Jaap de Vries
Studie
Mijn interesse voor duurzaamheid is al vroeg begonnen. Tijdens mijn studie Civiele Techniek aan de TU Delft volgde ik extra colleges over milieukunde. Ook kwam ik in aanraking met een college over civiele techniek in ontwikkelingslanden, waardoor mijn interesse voor duurzaamheid en de derde wereld werd gewekt. In 1986 liep ik met een groep studenten een half jaar stage in Lima, Peru. We hielden ons daar bezig met sanitaire voorzieningen en afval in krottenwijken, met speciale aandacht voor gender-issues. Dat was zo interessant, dat ik een jaar later ook mijn afstudeerwerk deed in Peru en mijn scriptie schreef over stedelijke planning en bevolkingsparticipatie in de stad Cusco.
Peru
Na een jaar werken op de TU Delft ben ik opnieuw vertrokken naar Peru, om daar uiteindelijk 8 jaar te werken. Voor SNV heb ik me beziggehouden met duurzame stedelijke ontwikkeling, vooral op het gebied van drinkwater, afval, wijkontwikkeling, stedelijke planning en lokaal bestuur. Later heb ik daar het Habitat-programma opgezet en gecoördineerd. Met lokale en internationale experts werkten we aan concrete projecten ter verbetering van het leefmilieu van vooral de armere bevolkingsgroepen in steden. Op landelijk niveau ondersteunden we diverse organisaties op dit gebied, van NGO’s tot en met de vereniging van Peruaanse burgemeesters. Samen met een aantal Peruaanse collega’s heb ik ook het Foro Ciudades para la Vida (Forum Steden voor het Leven) opgezet, dat nog steeds heel actief is. Heel biizonder was ook mijn reis met zo’n 30-tal Peruaanse experts naar de Internationale Habitat Conferentie in Istanbul in 1996.
Blikverruiming
Die periode in Peru heeft mijn blik op de wereld verruimd. Terrorisme, criminaliteit, corruptie, extreme armoede, natuurgeweld … heftige ervaringen waarmee mensen daar dagelijks worden geconfronteerd. Dat leerde me de problemen waarmee wij in Nederland worstelen relativeren. Het heeft me ook laten inzien hoe zeer mensen, waar ook ter wereld, onderling van elkaar afhankelijk zijn. Ons gedrag en economisch handelen heeft vaak grote invloed op mensen elders. Ook heb ik door deze ervaring geleerd om creatief problemen op te lossen, omdat vaste kaders, wetten, regels en methoden daar gewoon niet voorhanden zijn.
Sabbatical
Na die boeiende periode in Peru, heb ik in 1998 een jaar sabattical genomen. Zo heb ik mij flink verdiept in duurzame stedelijke ontwikkeling, bedrijfskunde, bestuurskunde en geografische informatiesystemen.
IHS
In 1999 ging ik werken als Senior Academic Staf Member bij het Institute for Housing and Urban Development Studies in Rotterdam, een instelling voor postdoctoraal onderwijs. Ik heb daar lesgegeven aan studenten vanuit de hele wereld. Ook heb ik onderzoek gedaan voor ontwikkelingsorganisaties en internationale organisaties zoals de Inter American Development Bank (IADB). Dat betekende ook heel veel reizen, vooral naar landen in Latijns Amerika, maar ook naar onder meer India en Vietnam. Zeer inspirerend.
DGMR
In 2002 werd het tijd om het dichter bij huis te zoeken en meer tijd te hebben voor mijn gezin. Ik ging werken voor advies- en ingenieursbureau DGMR, met als taak om een vestiging op te zetten in Drachten. Behalve veel acquisitie en netwerken, betekende het ook dat ik me weer in allerlei nieuwe vakgebieden moest verdiepen, zoals akoestiek, bouwfysica en brandveiligheid. Een compleet andere wereld, maar ook erg interessant. De stap van een internationaal werkveld naar Noord-Nederland was even wennen, maar al snel had ik een nieuw netwerk opgebouwd. Af en toe zat er nog een buitenlands uitstapje in. Zo heb ik samen met het IHS en het Foro Ciudades para la Vida een cursus duurzaam bouwen opgezet voor Peruaanse professionals. Deze cursus heb ik 4 keer gegeven aan universiteiten in verschillende steden in Peru. Later heb ik samen met Ton van Harreveld van Odournet het Spaanse adviesbureau Acustinet opgezet, dat vanuit Barcelona diensten aanbiedt op het gebied van akoestiek en omgevingslawaai.
Duurzaamheid weer centraal
Het ging goed met DGMR Drachten en de vestiging groeide. Dat betekende ook dat er vakmensen bijkwamen die de vakgebieden van DGMR goed konden trekken. Voor mij een kans om me weer met mijn eigen passie voor duurzaamheid bezig te houden. De laatste jaren heb ik de adviestak duurzaam ondernemen opgezet en ook een aantal duurzame gebiedsontwikkelingsprojecten uitgevoerd. We zijn vooral bekend geworden met het Koploperproject duurzaam ondernemen, waarmee ik in 2010 ben gestart in één gemeente en dat steeds breder wordt uitgerold.
DZyzzion
Per 1 mei 2014 ben ik gestart met mijn eigen bedrijf DZyzzion, van waaruit ik bedrijven en organisaties help om duurzaamheid in de praktijk te brengen en toekomstbestendig te worden. Samen met partners in meerdere provincies werk ik samen aan het verder uitrollen van de Koploperprojecten en ik ben actief betrokken bij diverse andere duurzaamheidsinitiatieven, zoals de Freonen fan Fossylfrij Fryslân en het project 100 Bedrijven Fossielvrij.
